Zabytkowy Kościół pw. Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Dobrej
Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Dobrej to zabytkowa drewniana świątynia rzymskokatolicka z XVII wieku, znajdująca się na terenie Dobrej. Obecnie znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Msze w kościele odprawiane są latem, w każdy czwartek. Kościół stoi w otoczeniu starego drzewostanu, który również znajduje się na liście zabytków województwa małopolskiego. Zabytkowe jest również otoczenie kościoła, a zwłaszcza ogrodzenie z bramkami, które powstało w 1800 roku. W ogrodzeniu znajdują się niewielkie kapliczki, w których umieszczono stacje Drogi Krzyżowej. Pierwszy kościół w Dobrej zbudowany został już w XIV wieku, kiedy erygowano we wsi parafię. Świątynia ta spłonęła w nocy 1 lipca 1678. Nowy kościół ufundowany został przez podkomorzego koronnego Jerzego Dominika Lubomirskiego, do którego należały wówczas okolice Dobrej. Konsekrowany został 24 czerwca 1684 przez biskupa Mikołaja Oborskiego.
W 1760 dobudowano do kościoła dodatkową kaplicę (od strony północnej). Umieszczono tam barokowy ołtarz z obrazem Matki Bożej Szkaplerznej. W latach 1865-1867 dokonano przebudowy świątyni – dobudowano kruchtę, przedłużono prezbiterium i zakrystię. W 1912 roku zdecydowano o położeniu blachy na zniszczonym drewnianym goncie. Jest to świątynia trzynawowa, drewniana (modrzewiowa), konstrukcji zrębowej, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Góruje nad nią kwadratowa wieża słupowa.
Wnętrze kościoła utrzymane jest w stylu rokokowym. Zdobi je barokowa polichromia figuralna z 1760 roku, odrestaurowana przez Jana Stankiewicza w latach 1863-1865, przedstawiająca Apostołów i świętych.
Ołtarz główny rokokowy. Znajduje się w nim XVIII-wieczne złote barokowe tabernakulum, wykonane przez Jakuba Jaska. Nad nim umieszczono namalowany na desce obraz Przemienienie Pańskie, wykonany w stylu Veraicon, stanowiący pozostałość po istniejącej w Dobrej lub Jurkowie cerkwi wołoskiej, zniszczonej przez powódź. Obraz strzeżony jest przez drewniane figury Mojżesza i Eliasza. Przed ołtarzem, w balustradzie, umieszczono herb dawnych właścicieli Dobrej i fundatorów kościoła – Lubomirskich.
Ołtarze boczne barokowe: ołtarz z obrazem Święta Rodzina – obraz został przemalowany w 1864, ołtarz z obrazem Matka Boska Różańcowa w otoczeniu św. Katarzyny ze Sjeny i św. Dominika, namalowanym przez Michała Strzegockiego. W zwieńczeniu umieszczony jest wizerunek św. Aleksandra, ołtarz św. Sebastiana – patrona Sebastiana Lubomirskiego. W jego predelli znajduje się niewielki obraz na desce Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny. Główny obraz to Ukrzyżowanie. Jest on przesłaniany namalowanym w 1865 roku przez Jana Stankiewicza obrazem Święty Izydor, ołtarz z obrazem Ecce Homo, również autorstwa Jana Stankiewicza, przesłanianym dziełem Romualda Reguły Serce Jezusa z 1944 roku, ołtarz z obrazem Matka Boża Szkaplerzna ofiarująca szkaplerz zakonnikowi. Jest to kopia cudownego obrazu, ufundowanego przez ks. Wojciecha Juraszewskiego w 1760. Oryginał przeniesiono do nowej świątyni. Na wyposażeniu kościoła znajduje się ambona rokokowa, drewniana, pochodzi z XVIII wieku. Zdobią ją polichromowane płaskorzeźby z wizerunkiem Ewangelistów. Nakrycie ambony pochodzi z 1865 roku. Chrzcielnica z kościoła w Dobrej pochodzi z XVIII wieku.
