Rezerwat przyrody Mogielica

Faunistyczny rezerwat przyrody na szczycie i północnych stokach najwyższego szczytu Beskidu Wyspowego – Mogielicy (1171 m). Pod względem administracyjnym znajduje się na obszarze gminy Słopnice (miejscowość Słopnice) i gminy Dobra (miejscowości Chyszówki i Półrzeczki). Utworzony został 12 marca 2011.

Obszar ma powierzchnię 50,44 ha, a ponadto utworzono jego otulinę o powierzchni 90,69 ha. Utworzony został w celu „ochrony głuszca Tetrao urogallus i jego biotopu, a także innych rzadkich gatunków ptaków oraz siedlisk przyrodniczych i form skalnych występujących
w szczytowej partii góry Mogielica. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony rezerwat zalicza się do typu faunistycznego (PFn), podtypu ptasiego (pt) oraz typu biocenotycznego i fizjocenotycznego (PBf), podtypu biocenoz naturalnych i półnaturalnych (bp) z elementami typu geologicznego i glebowego (PGg), podtypu form tektonicznych i erozyjnych (te).

Ze względu na główny typ ekosystemu, rezerwat zalicza się do typu leśnego i borowego (EL), podtypu borów górskich i podgórskich (bgp) oraz podtypu lasów górskich i podgórskich (lgp).

Starania o utworzenie tego rezerwatu rozpoczęto w 2005 dzięki staraniom ekologów, głównie członków Małopolskiego Koła TP Bocian. Organizacja ta wykonała szczegółową inwentaryzację przyrodniczą kopuły szczytowej Mogielicy. W wyniku tej inwentaryzacji stwierdzono, że na obszarze rezerwatu gniazdują m.in. tak rzadkie w Polsce gatunki ptaków, jak: dzięcioł trójpalczasty, dzięcioł białogrzbiety, sóweczka, włochatka, drozd obrożny, czeczotka, orzechówka zwyczajna, ponadto teren ten znajduje się w rewirze łowieckim puszczyka uralskiego, puchacza, orlika krzykliwego i orła przedniego. W wielkim kompleksie leśnym Mogielicy stale bytują też wilki i rysie, a czasami pojawia się niedźwiedź brunatny. Mogielicę porastają głównie lasy bukowo-jodłowe, zaś w kompleksie szczytowym znajduje się naturalny płat górnoreglowej świerczyny.