Kościół św. Jana Ewangelisty w Pisarzowej

Zabytkowa drewniana świątynia rzymskokatolicka w miejscowości Pisarzowa będąca kościołem parafialnym miejscowej parafii. Kościół znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.

Niewielki drewniany kościółek wzniesiony został w roku 1713 przez F. Wąsowskiego,
w miejscu i przy wykorzystaniu elementów wcześniejszej świątyni z 1478, która została rozebrana. Konsekracji dokonał w 1749 biskup krakowski Michał Ignacy Kunicki.

W 1978 miała miejsce pierwsza większa przebudowa – kościół został podniesiony i poszerzony w dolnej części, a do wieży dobudowano trzecią kondygnację.

Jest to kościół orientowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Wzniesiono go według zasad konstrukcji wieńcowo-zrębowej i przykryto dwuspadowym dachem siodłowym. Góruje nad nim trzykondygnacyjna wieża konstrukcji słupowej, nakryta cebulastym hełmem z latarnią.

Do głównego korpusu świątyni przylega kilka przybudówek różnego przeznaczenia: przy prezbiterium od strony północnej przylega zakrystia, przy nawie od strony południowej znajduje się Kaplica Różańcowa z obrazem przedstawiającym Maryję wręczającą różaniec św. Dominikowi „Ogrojec” – przybudówka z figurą modlącego się Chrystusa i pocieszającego Go anioła – prowadzi do niej przejście z Kaplicy Różańcowej.

Kościół otacza kamienny, ponad 100-letni mur z trzema wejściami zamykanymi ażurowymi bramami. W murze znajdują się kapliczki z figurami: Chrystus frasobliwy, Upadek Chrystusa, Pieta i Chrystus Zmartwychwstały.

Nawę świątyni przykrywa strop płaski, natomiast nad prezbiterium wykonano pozorne sklepienie kolebkowe. Zarówno stropy jak i ściany zdobi XIX-wieczna polichromia figuralna i ornamentalna. Jej autorem jest Adolf Gucwa z Tarnowa. Dwa główne malowidła znajdują się na stropach i przedstawiają Zmartwychwstanie Chrystusa (nad prezbiterium) oraz Ukoronowanie Najświętszej Marii Panny (nad nawą).

Ołtarz główny pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. W jego predelli znajduje się barokowe metalowe tabernakulum, obudowane drewnem. W części centralnej umieszczono wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem z końca XVII wieku. Pod nim umieszczono obraz przedstawiający św. Jana – patrona kościoła. Nad całością ołtarza góruje wysoka gloria, w której środku znajduje się gołębica, symbolizująca Ducha Świętego. Ołtarze boczne tworzą ołtarz Serca Pana Jezusa – w jego centralnej części umieszczono obraz Serce Jezusa z 1892, pod którym znajduje się wizerunek św. Antoniego z 1640. W górnej części umieszczono obraz Veraikon. Kolejny ołtarz to ołtarz św. Anny – w jego centralnej części znajduje się wizerunek św. Izydora z 1720, na zasuwie z kolei umieszczono obraz Modlitwa św. Anny i św. Marii. W górnej części umieszczono wizerunek św. Stanisława Biskupa. Bocznym ołtarzem jest również ołtarz Matki Bożej Różańcowej – znajdują się w nim trzy obrazy: Józef z Dzieciątkiem, Matka Boża Różańcowa, oraz Jan Nepomucen. Ostatnim bocznym ołtarzem jest ołtarz w Ogrojcu – to nadstawa ołtarzowa z dawnej Kaplicy Różańcowej. Znajduje się w nim figura Ukrzyżowanego Chrystusa, przy którym czuwają św. Jan Apostoł oraz Matka Boża Bolesna.
Większość wyposażenia kościoła w Pisarzowej pochodzi z XVII i XVIII wieku i posiada wyraźne cechy barokowe i rokokowe. Do elementów wyposażenia kościoła należy chrzcielnica – XVII-wieczna, wykonana z kamienia na kształt kielicha, organy – dziesięciogłosowe, wykonane w 1980 z wykorzystaniem pozostałości starszego instrumentu oraz stacje Drogi Krzyżowej – wykonane w 1982 przez Walentego Mamaka z bejcowanego drewna.