Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jurkowie

Drewniana świątynia rzymskokatolicka, zbudowana w 1913 roku, znajdująca się w Jurkowie, na terenie gminy Dobra. Kościół znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.

W 1913 roku biskup Leon Wałęga podjął decyzję o wyłączeniu z parafii w Dobrej nowej ekspozytury w Jurkowie. W tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła. Autorem projektu świątyni był architekt Jan Tarczałowicz. W latach 1920-1932 stopniowo ozdabiano świątynię, fundując kolejne ołtarze i elementy wyposażenia. W roku 1966 kościół ozdobiono polichromią ornamentalną i figuralną. Kościół kilkakrotnie poddawano renowacjom i przebudowom. W roku 1980 rozebrano grożącą zawaleniem wieżę i wzniesiono całkowicie nową, lżejszą i znacznie uproszczoną w formie. U podstaw wieży wybudowano kamienną kruchtę.

Jest to świątynia trójnawowa, zbudowana w układzie bazylikowym na planie krzyża łacińskiego, z transeptem z ramionami zamkniętymi trójbocznie. Kościół drewniany, oparty na konstrukcji zrębowo-słupowej, oszalowany deskami, kryty blachą. Góruje nad nim wieża wzniesiona na konstrukcji szerokiego kamiennego przedsionka. Wieża posiada pochyłe ściany, jest szalowana deskami, w dolnej części czworoboczna, przykryta ostrosłupowym hełmem. Na skrzyżowaniu naw została umieszczona wieżyczka na sygnaturkę z latarnią.

Kształt budowli nawiązuje stylistycznie do gotyckich kościołów drewnianych Podhala i stanowi eklektyczną interpretację tradycji regionalnego budownictwa sakralnego, podobnie jak kościół zaprojektowany przez tego samego architekta w Witowie.

Wnętrze kościoła nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym, wspartym na dekoracyjnych podporach. Całość zdobi oryginalna polichromia, nawiązująca do sztuki wschodniej, wykonana w 1966 przez krakowskich artystów Teresę Stankiewicz i Witolda Damasiewicza. Do najciekawszych jej elementów należą: Stworzenie świata – na sklepieniu nawy głównej, Chrystus Pantokrator – wzorowany na bizantyjskich ikonach, Droga Krzyżowa – namalowana w 1966 r. przez Teresę Stankiewicz

Ołtarz główny wykonany w stylu neoromańskim przez Franciszka Adamka w 1920. Umieszczono w nim obraz Matka Boża Nieustającej Pomocy, który przesłaniany jest obrazem Święty Józef. Ołtarze boczne neoromańskie, wykonane przez Antoniego Wróbla w 1932, ołtarz Serca Jezusowego, z figurą Jezusa, której strzegą posągi śś. Piotra i Pawła, ołtarz z kopią obrazu Przemienienie Pańskie (oryginał obrazu przechowywany jest w kościele w Dobrej). Obraz podobno przynieśli w te okolice pasterze wołoscy, którzy w XV wieku zbudowali tu niewielką cerkiew, którą następnie przekształcono w kaplicę. Ta świątynia została zniszczona przez powódź.

Na wyposażeniu kościoła znajduje się kamienna chrzcielnica, wykonana w 1932, zwieńczona jest pokrywą, na której siedzi gołąb, symbolizujący Ducha Świętego, ambona, którą wykonano z drewna i ozdobiono płaskorzeźbami, przedstawiającymi Chrystusa Dobrego Pasterza oraz Ewangelistów, organy 8-głosowe, wykonane w 1930 r. w firmie Rieger. Na placu przed kościołem znajduje się wolno stojąca strzelista dzwonnica, na której wiszą trzy dzwony.