Wieża widokowa u podnóży góry Jaworz w Męcinie

Jaworz, dawniej zwany Patrią (918 m) jest najwyższy szczyt Pasma Łososińskiego w Beskidzie Wyspowym. Jego północne stoki znajdują się w obrębie wsi Kobyłczyna, wschodnie wsi Stańkowa, południowo-wschodnie wsi Męcina, południowo-zachodnie wsi Pisarzowa.

Szczyt od strony wschodniej ma stromy kopulasty wierzchołek, co nadaje mu charakterystyczny wygląd. Obecnie jest porośnięty lasem, w przeszłości na jego szczycie istniała drewniana wieża triangulacyjna z platformą widokową, tzw. „patria”, skąd rozpościerała się szeroka panorama. Widoczne były: Beskid Wyspowy, Pogórze Rożnowskie z Zalewem Rożnowskim, Nowy Sącz, Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Żywiecki i Pogórze Wielickie, a przy niskiej wilgotności powietrza Tatry oraz Pieniny.

Prawie do samego szczytu góry Jaworz dochodzą pola uprawne, przez co tylko wierzchołek Jaworza jest zalesiony. Została tutaj wzniesiona 20 metrowa wieża widokowa Jaworz Kretówka, z której rozciąga się piękny widok na Zalew Rożnowski, Nowy Sącz, Beskid Niski, Beskid Sądecki, a przy dobrej pogodzie nawet na Pieniny i Tatry.

Przy wieży jest pole biwakowe, zadaszony grill i wiata, co sprawia, że jest to dobre miejsce na rodzinny biwak w pięknym, malowniczym otoczeniu.

Najbardziej popularna trasa na wieżę widokową Jaworz Kretówka to niebieski szlak z Limanowej, która zajmuje około 3 godziny.

Jest też znacznie krótsza opcja, która przewiduje dojazd do końca drogi asfaltowej, pozostawienie auta w tym miejscu i 20 minutowy przemarsz.

Wschodnie stoki Jaworza zalesione są tylko w partiach wierzchołkowych, pola uprawne dochodzą aż do wysokości około 820 m. Wybudowano tutaj, na wysokości około 800 m drewnianą wieżę widokową o wysokości ok. 20 m. Obok niej jest pole biwakowe z zadaszonym grillem i wiata. Z wieży roztaczają się widoki na Zalew Rożnowski, Nowy Sącz, Beskid Niski, Beskid Sądecki, a przy bardzo dobrej pogodzie Pieniny i Tatry Bielskie.

Na północno-wschodnim zboczu góry, na wysokości około 870 m znajduje się częściowo zasypana Jaskinia w Jaworzu, w przewodnikach nazywana „Jaskinią Zbójecką”. Jest to dwumetrowa studnia prowadząca do stromej pochylni, jej długość wynosi 14 m, a głębokość – 5 m. Po raz pierwszy opisał ją Jan Ligęza w 1928 r. Podanie ludowe wiąże jaskinię z kryjówką zbójców, opowiadano o podziemnych przejściach i przeciągach gaszących świece.